KUKUTZA IKUTU BEZ !!! / KUKUTZA NO SE TOCA !!!

Narrativas sobre políticas de gestión de los cuerpos // Gorputzen kudeaketari buruzko politiken narratibak.

Narrativas sobre políticas de gestión de los cuerpos.   Xara Sacchi. Viernes, 3 de diciembre, a las 19.30 en el Hikaateneo de Bilbao. Queer Ekintza.

Gorputzen kudeaketari buruzko politiken narratibak.  Xara Sacchi. Ostirala, abenduaren 3a, 19.30tan Bilboko Hikaateneoan. Queer Ekintza.

Las consecuencias políticas de la asistencia obligatoria a performances que se constituyen como naturales, únicas y esenciales es el desarraigo de los límites de "Lo Humano", de esa multiplicidad de cuerpos que encarnan otras performances sociales de lo femenino, masculino, heterosexual, blanco, documentado y generador de capitales, y esto implica la exclusión de la posibilidad de que puedan ejercer sus derechos de "humano" en nuestra sociedad actual.

Xara Sacchi es una artista visual, tesista en Filosofía, miembro del grupo de Investigación en género y sexualidad “Incorporaciones” dirigido por Dr. Eduardo Mattio y Mauro Cabral, en el  Museo de Antropología de la Facultad de Filosofía y Humanidades, de la Universidad Nacional de Córdoba., en  Argentina; miembro del grupo de producción artística política fernseh apparat.

-------------------

Para difundir esta pequeña charla-taller os hemos propuesto la (re)presentación de un cuerpo libre. Un cuerpo fantásticamente ambigüo que se sitúa más allá de los binarismos hombre-mujer, femenino-masculino, macho-hembra. Un cuerpo no patologizado. Se trata de una serie de fotos con las que mexiko loko se da a conocer publicamente en internet. Un cuerpo en positivo: divertido, casero, no comercial, que se gusta a si mismo; y al mismo tiempo propositivo, que le gusta gustar, que parece sugerir un cierto fetichismo con sus medias a rayas y sus braguitas rosas... Unas imágenes en las que no hay "monstruos" exhibidos por la ciencia, y que al menos para nosotrxs invitan al goce y al disfrute libre de todo tipo de marcas sociales.

Escuela de debate transfeminsta y multicultural

Jornadas organizadas por Garaipen sobre la gestión y afrontamiento de la violencia sexista. Ellas se definen como un colectivo de mujeres inmigrantes y vascas para la construcción de Liderazgo Social y Multicultural. Son activistas feministas, movimientistas, de todos los lugares y de ninguno, guerrilleras de la vida...

Indarkeria sexistaren biktimen errekonozimenturako kanpaina

Bizkaiko Emakumeon Asanbladatik eskaera bat egin nahi diogu Bilboko Udaletxeari, indarkeria sexista jasan duten biktimak aintzat hartuak eta errekonozituak izan daitezen. Botere publikoek, kasu honetan Bilboko Udaletxea lehenengoa izanik, indarkeria sexistaren biktimak diren emakumeek bizi izan duten ikusezintasunean eta utzieran erreparatzeko ordua dutela uste dugu.

Indarkeria sexista, emakumeak gizonengandik menpekotasun egoera batean mantentzeko tresna izan da eta oraindik ere bada. Erantzukizuna ez da bakarrik indarkeria jazartzen duenarena, baizik eta emakumeenganako indarkeria legitimatzen eta “ulertzen” duten estereotipoetan oinarritutako patroiak iraunarazten duenarena ere. Indarkeria mota honen desagerpena erakunde guztien, agente sozialen eta hiritarren ardura da. Emakumeok, historian zehar, egoera hau jasan dugu baina oinarrizko giza eskubideak ukatzen dizkigun antolaketa sistema honen kontra ere altxatu gara. Hala ere, ezberdintasunak eragin duen sufrimenduak edo berdintasunaren aldeko borroka baketsuak, ez batak ez besteak, ez dute botere publikoen partetik inolako errekonozimendurik jaso. Errekonozimendu honen egonezak edo ausentziak, indarkeria hau sistematikoki ematea erraztu du eta gure memorietatik at mantendu du. Ondorioaz, askok, emakumeenganako indarkeria faktore berria, baztertua eta ulertezina bezala antzematen dute euren dimentsio egituran. Memoria historikoaren erakuntza prozesuetan parte hartzeko, ezinbestekoa da SIGNIFIKAZIO, ERREKONOZIMENDU ETA KALTEORDAIN PROZESUETAN autoritatea eta presentzia irabaztea, sinboloak erreferentzia publikoa bezala IKUSTARAZIZ.

Sinboloak, edozein gizarte demokratikoaren oinarrizko giza eskubideak eta baloreak errekonozitzeko zein bertan gure buruak errekonozitzeko memoriaren lekuak dira.

Hori dela eta, emakumeenganako indarkeria inoiz ahaztua, erabilia edo legitimatua izan ez dadin, memoria kolektiboaren deialdi moduan, espazio publikoan indarkeria mota zehatz hau sinbolizatzea exijitzen dugu, NBEren hitzetan, GIZA ESKUBIDEEN BORTXAKETA HEDATUENA, IZKUTATUENA ETA ZIGORGABETUENA errepresentatzen baitu.

Indarkeria sexistaren kontrako borrokaren konplexutasunaz kontziente gara, baina ezinbestekoa da prebentzioa azpimarratzea, berdintasun baldintzetan, hiritar guztien eskuratzea ahalbidetzen duten balore ideologikoen aldaketa baten bitartez. Emakumeenganako indarkeria, emakumeoi hiritar bezala dagozkigun eskubideak eskuratzeko jasan behar dugun oztopo handienetarikoa izaten jarraitzen du. Hau guztiagatik isiltasuna apurtzea aldarrikatzen dugu, gure memoria sozialean lagunduko gaituen eta geroko belaunaldiak lagunduko dituen aztarna bat sortuz. Modu honetan, erasotzaileek askotan izan duten konplizitate sozialarekin apurtuko dugu eta biktimek merezi duten errekonozimendu sinbolikoa izango dute.

Ekintza honekin bilatzen dugu biktimen errekonozimendua, FAMILIEK oroimenerako eta duelurako espazio publiko bat izatea eta berdintasunaren aldeko borroka feministaren adierazpen sinbolikoa izateaz gain, indarkeria sexistaren adierazpen mota guztiak gogoratzeko zein errefusatzeko memoria kolektiboaren aztarna bilakatzea.

Horretarako, San Vicente Plaza, AZAROAK 25EKO PLAZA deitzea eta Udaletxeak lehiaketa bat antolatzea eskatzen dugu, seinalatutako plaza honetan sinbolo bat altxatzeko helburuarekin, alde batetik biktimen errekonozimendurako eta bestetik euren existentzia propioaren jabe izateko, zein emakumeen eta gizonen arteko berdintasunaren alde egiteko borrokatu diren emakume guztien omenaldirako.

San Vicente Plaza egokiena dela uste dugu justizia arloetan signifikazio berezia eta sinbolikoa duelako, izan ere, auzitegiak bertan daude eta berdintasunaren aldeko emakumeen borrokarako espazio garrantzitsua bilakatu delako. Auzitegi hauetan, askotan bildu behar izan gara tratu txarren edo indarkeria sexualaren biktimak diren emakumeak laguntzera joan garelako, eskubideetara mugatzen ez diren sententzia judizialen aurka gure gaitzidura edo haserrea adierazi behar izan dugulako eta askotan, indarkeria sexistarik gabeko mundua aldarrikatzeko dugun eskubidea exijitzera joan garelako. Honez gain, plaza honek, Bilbo hirian lehentasunezko espazioa okupatzen duela uste dugu, Udaletxetik hurbil baitago eta aurkitzeko kokapen erraza du. Errekonozimendua edozein espaziotan ezin dela jardun kontsideratzen dugu eta nahiz eta Bilboko espazio guztiak garrantzitsuak izan, plaza hau gure eskaeretara hobeto moldatzen dena badela uste dugu.

Concentración: Recordando la noche de los cristales rotos

Azaroak 9; Faxismo, sexismo, diskriminazio eta arrazakeriaren kontrako nazioarteko eguna. 'Kristal apurtuen gaua'. Azaroak 9, Astearte - 19:30etan, Unamuno enparantza (Bilbo - Bizkaia). Gaur, azaroak 9, faxismoaren aurkako eguna delako mobilizatzen gara SOS Arrazakeria, EHGAM eta Sare Antifaxista. 1938ko azaroak 9tik 10ra arteko gauean, Hitlerren aginduei jarraituz, SA alemandarrak judutegi eta bestelako ghettoetan sartu ziren gizarte sektore ezberdinen aurka beldurtarazpen eta anikilazio kanpaina basati bati hasiera emanez. Pertsona judutar, homosexual, ijitu eta Europa bereganatu nahi zuen ideologia faxista horren aurka zeuden pentsalari kritikoak bahitu eta konzentrazio eremuetara eraman zituzten, laister triskantza eremuak bihurtuko zirenak. Azpian zinatu dugun taldeok hiritarrei zuzentzen gara gure garaiko historioko gertaera hauek salatu eta ez daitezen ahazmenaren zakuan erori. Nahiz eta orduko mugimendu ultraeskuin eta faxistak desagertu direla kontsideratzen den, gure kaleetan inpunitate guztiarekin oinarrizko eskubideak urratzen dituzten ekintzak egiten dira, historikoki jasarpena pairatu duten gizarteko taldeen aurkako gorrotoa elikatuz eta beraz elkarbizitza soziala lastatuz. Hona hemen aurten kezkatzen gaituzten adibide batzu. Faxismoa eta xenofobia besarkatzen dituzten alderdi politikoek hurrengo hautezkundeetara aurkeztuko dira, nahiz eta internazionalki kondenatutako izu diktaduren hondorengoak diren. Europak Rom herria bastertzen jarraitzen du. Sarkozyren gobernuak deportazio masiboak egin ditu baina nahiz eta era zabalean kritikatuak izan diren, komunitate internazionalak ez ditu inolaz ere zigortu. Gobernu europearren gehiengoek, espainola bezela, neurria kritikatu dute, baina aho txikiarekin, izan ere guztiek dituzte lege baztertzaile eta arrazistak, Atzerritarren Legea bezela, orain gutxi gogortua izan dena Estatu espainolean. Ijituek jasatzen duten basterketa egiturala da eta eguneroko bizitzan adierazten da La Arboledan gertatzen ari den bezala – Udalaren konplizitateaz - auzokideengaitik jazartutako familiarekin. Nazismoak judutarrak erabili zituen bezela, gobernu dezberdinek, alderdi politiko, sindikatu eta komunikabide gehiengodunek pertsona etorkinak kriminalizatu eta aurreiritzi arrazistak xaxatzen dituzte krisi ekonomi egoera aprobetxatuz. Muga europearrak pertsonei itxi eta kapitalari irekitzen zaizkion bitartean edo jatorriaren arabera pertsonen eskubideak erregulatzean direnean, izen bakarra du: xenofobia Opus Dei bezalako erakunde ultrakontserbadoreek publikoki deitzen dute beraien Homosexual, Lesbiana eta Transexualeen Eskubideen Aurkako I. Konklabe Internazionalean parte hartzera, horrela larriki atentatuz oinarrizko eskubideak diren askapenen sexual eta afektiboen aurka, azken hamarkadetan gure borrokarekin konkistatu ditugunak. Oinarrizko eskubideen aurkako eraso jasangaitzen adibide batzu besterik ez dira, gizarte mugimenduek buelta eman nahi diogunak eta ixilduak eta sahiestuak dira (noiz inpunitatez dituztenean indartzen) gure gobernuengaitik, uztez gure eskubideak bermatzen dituztenak. Guzti honegaitik, hiritarrei deitzen diegu parte hartu dezaten datorren azaroak 9an gure herrietan emango diren ekimenetan, izaera heteropatriarkalak, arrazistak eta xenofoboak diren gertaera eta jarrera hauen aurka.   Gure askatasunaren alde. duintasunagatik: faxismo, gehiagorik ez !!   FAXISMOAREN AURREAN MILA KOLORE   ---------------------------------------------------   9 de noviembre; Día Internacional Contra el fascismo, el sexismo, la homofobia y el racismo. 'Noche de los Cristales Rotos'. Azaroak 9 Noviembre, Astearte / Martes - 19:30etan. Unamuno enparantza (Bilbo - Bizkaia).   Hoy, 9 de noviembre, SOS Arrazakeria, EHGAM y Sare Antifaxista nos movilizamos con motivo del día contra el fascismo....   La noche del 9 al 10 de noviembre de 1938, las SA alemanas, cumpliendo órdenes del general Hitler, irrumpieron en las juderías y otros ghetos, comenzando así una brutal campaña de intimidación y aniquilación contra diferentes sectores sociales. Personas judías, homosexuales, gitanas y pensadoras críticos con esta filosofía fascista que pretendía hacerse con Europa fueron secuestrados y llevados a campos de concentración que pronto se convirtieron en campos de exterminio.   Los grupos abajo firmantes nos dirigimos hoy a la ciudadanía para denunciar estos hechos de nuestra historia reciente y hacer que no caigan en el olvido. A pesar de que se considere que los movimientos ultra-derechistas y fascistas como los de entonces han desaparecido, en nuestras calles siguen realizándose con total impunidad acciones que vulneran derechos fundamentales, alimentan el odio contra grupos sociales históricamente perseguidos y lastra por tanto la convivencia social. He aquí algunos ejemplos que este año nos preocupan especialmente:   Partidos políticos de extrema que abrazan el fascismo y la xenofobia se presentarán a las próximas elecciones, a pesar de ser herederos de aquellas dictaduras del terror condenadas internacionalmente. Europa sigue discriminando al pueblo gitano. El Gobierno de Sarkozy ha realizado deportaciones masivas que, aunque criticadas ampliamente, no han sido castigadas de ninguna manera por la comunidad internacional. La mayoría de Gobiernos europeos, como el español, han criticado la medida, pero con la boca pequeña, ya que todos cuentan con leyes discriminatorias y racistas como la propia Ley de Extranjería recién endurecida en el Estado español. La discriminación que sufren las personas gitanas son estructurales y se manifiestan en la vida cotidiana, como viene ocurriendo con la familia acosada por el vecindario –con la complicidad del Ayuntamiento- en La Arboleda. De la misma forma que el nazismo utilizó a los judíos como chivos expiatorios, los distintos gobiernos, partidos políticos, sindicatos y medios de comunicación mayoritarios criminalizan a las personas inmigrantes y azuzan los prejuicios racistas entre la población aprovechando el contexto de crisis económica. Cerrar las fronteras europeas a las personas mientras se abren al capital o regular de forma diferenciada los derechos de las personas según su origen, sólo tiene un nombre: xenofobia. Organizaciones ultraconservadoras como el Opus Dei llaman públicamente a participar en su I. Conclave Internacional Contra los derechos de los Homosexuales, Lesbianas y Transexuales, atentando así gravemente contra derechos fundamentales como la libertad sexual y afectiva que con nuestra lucha hemos venido conquistando durante las últimas décadas. Son sólo algunos ejemplos de ataques inadmisibles a los derechos fundamentales que los movimientos sociales luchamos por revertir, y que son acalladas y obviadas (cuando no alentadas impunemente) por nuestros gobiernos, los que supuestamente son garantes de nuestros derechos. Por todo ello, llamamos a la ciudadanía a que el día 9 de noviembre participen en los diferentes actos que se llevaran a cabo en nuestros pueblos, en contra de este tipo de actitudes y hechos de carácter heteropatriarcal, racista y xenófobo.   Gure askatasunaren alde. duintasunagatik: faxismo, gehiagorik ez !!   FAXISMOAREN AURREAN MILA KOLORE!   --------------------------------------------------- Más información // Informazio gehiago: http://sareantifaxista.blogspot.com/2010/10/azaroak-9-faxismo-sexismo-diskriminazio.html

2. Dirurik Gabeko Eguna!

Dagoeneko urtebete pasatu da 1. Dirurik Gabeko Eguna – Día Sin Dinero antolatu genuela eta denbora hau pasa ondoren, urriaren 23rako 2. Dirurik Gabeko Eguna prestatzen ari garela jakinarazi nahi dizugu, Klima Aldaketaren Aurkako Bilboko Bulegoa (BIO) lagun.

Bilboko Plaza Berrian izango da, eta berriro 10.00etatik 22.00ak aldera arte poltsikoan zenbat diru duzun ez da izango garrantzitsua, diruaz ahaztea, trukea, sormena, naturaltasuna eta harremanak egiteko gaitasuna baizik. Bi gune izango dira Plaza Berrian:

* Ondasun materialen gunea, non Trukearen Azoka handia egingo den eta arropa, oinetakoak, liburuak, jostailuak, altzariak eta bururatzen zaizuen oro trukatuko den lekua.
* Ondasun ez-materialen gunea, non mota desberdineko hitzaldiak entzungo ditugun gure ezagutza bankuaren esparruan.

Musika eta bestelako ekintzak izango dira giroa ematen. Momentuz ez daukagu datu gehiagorik, izatekotan, informatuko dugu. Zatoz urriaren 23an ondo pasatzera!

Truke Azokan berriz ere postu bat izatea gustatuko balitzaizu, mesedez, honako datu hauek helarazi dena prest izan dezazun: izen-abizenak, harremanetarako e-maila eta telefonoa, trukatuko duzunaren inguruko informazioa eta trukea egingo duzun ordutegia (postua egun osoan zein goizez edo arratsaldez erabiltzeko eska dezakezu).

Bete eta bidali behar diguzun dokumentu hau. Halaber, trukatu nahi dituzun ondasun materialen argazkiak bidaltzen badizkiguzu, gure blogean jartzen joan gaitezke, truke eraginkorragoak lortzearren. Mahai kopurua mugatua dela gogorarazten dizugu, beraz, lehenbailehen erantzuten baduzu hobeto.

Horrez gain, argibide gehiago nahi izanez gero, gurekin harremanetan jar zaitezke helbide elektroniko honen bidez: dirurikgabe@gmail.com

Parte hartu!

Greba Orokorra!

Queer Ekintza taldea Greba Orokorren deialdiei atxikitzen zaie.

Bollerak eta maritxuak ere langileriaren parte gara!



Gure organizazio txiki honetan uste dugu guztiz oinarrizkoa dela borroka guztietan beste borroka batzuekin osagarritasunarekin eta konplizitatearekin lan egitea, bereziki gaur bizi dugun eraso neoliberal eta ultrakontserbakorraren testuinguruan. Azken finean, ulertzen dugu borrokan dihardugun guztiok azken helburu bera elkarbanatzen dugula: gaur egungo zapalkuntza-sistema heteropatriarkal, neokolonial, kapitalista eta produktibistaren aurkako alternatiba baten eraiketa.

Argi daukagu identitate sexu-generiko eta sexu-praktika zapalduak ditugun pertsonak ez gaudela krisi zibilizatorio honetatik at, eta berau aldarrikatzen dugu. Guk defendatzen dugun sexu-askapen mugimendua ez da monolitikoa, politikoki neutroa ezta interklasista ere, eta berau aldarrikatzen dugu. Guk mintzaide ditugun bollerak, maritxuak, trans-ak, intersex-ak eta bestelako pertsonak ere langileriaren parte direla uste dugu, eta berau aldarrikatzen dugu.

Jada ekainaren 28aren kausaz argitaratu genuen komunikatuan gauzatzen ari diren murrizketa sozialetan zentratu genituen gure aldarrikapenak. Orain klase bezala elkartzeko momentua heldu da, beste talde eta mugimendu sozial, politiko eta sindikal batzuekin batera borrokatu behar dugu gure eskubideen alde. Hau ez da azken urtean gure gizartean deitzen den lehenengo Greba; ekainaren 29an beste bat egon zen, zoritxarrez, Askapen Sexualaren Egunaren hurbiltasuna zela eta ez genuen lan-kapazitaterik izan greba horren alde agertzeko. Beraz, abagune hau aprobetxatu nahi dugu zentzu honetan egiten den edozein deialdiren alde publikoki agertzeko.

Gure sexu-askapenaren aldeko borroka partikularrean subjektu politikoa baztertuok osatzen dugu, bereziki genero eta sexu normatiboaren disidenteek. Hau da, gure gizartean, modu batean edo bestean, femenino edo feminizatu bezala identifikatzen diren posizioak betetzen ditugun pertsonok. Gure zapalkuntzaren arrazoi bakarra ez dira gure baldintza edo praktika sexualak, baizik eta heteropatriarkatuarekin bat egiten duten beste faktore asko ere, hala nola arrazakeria edo logika kapitalista. Zapalkuntza anitz horiek jasan behar ditugulako, eztabaida honetan hartu nahi dugu parte, murrizketa sozialek modu berezi baten eragiten gaituztela azpimarratuz:

- Zaintze-lanak. Gure bizitzetan guztiz beharrezkoak izan arren Ikusezinduta jarraitzen dute, lana enplegua den neurrian bakarrik hartzen delako kontutan; beraz, ez dira baloratzen eta ez dira aintzakotzat hartzen. Osasun zerbitzuetan eta Mendetasunari buruzko Legean egingo diren murrizketek zaintze-lanen karga emendatuko dute, berriro ere historikoki eta oraindik gaur egun lan horiek burutzen ditugunoi egotziko zaiguna.

- Langabezia-sorospena eta enpleguaren ezegonkortasuna. Sexismoa, homofobia eta transfobia existu existitzen dira, eta beren kausaz guk ez ditugu “gizon” kontsideratzen direnek dituzten aukera berdinak enplegu bat lortzeko. Gaur egun, oraindik, kontratazioan diskriminatu egiten gaituzte, diru gutxiago ordaintzen digute, gure baldintzengatik egozten gaituzte, laneko jazarpenaren biktima ohikoenak gara, aintzakotzat hartzen ez diren sektore eta jarduerez arduratzen gara... Hori guztia dela eta, langabezia-sorospenaren murrizketak eta lan-baldintzen ezegonkortze berri hau gehien pairatuko dituztenak gu izango gara.

- Pentsio eta jubilazioak. Gutako askok ez dugu oraindik gure lekua topatu nahi instituzio patriarkal garrantzitsuenean, hau da, ezkontzan, eta ezkontza babes sozialaren parte bat jasotzeko ezinbesteko betebeharra da oraindik. Bestalde, kontratu ezegonkorrenak izan ditugunok, langabezian denbora gehien egon garenok, arrazakeria instituzionala jasan behar dugunok (eskubide gabe geratzen gara beste leku batean jaio izanagatik!), pentsio-plan pribaturik ordaindu ezin dugunok, jubilazioa lortzeko biderik zailena izango dugu ere.

- Gastu publikoa. Finantza-merkatuek inposatu dituzten gastu publikoaren murrizketak ez dituzte banketxeek pairatuko, baizik eta politika sozialen behar gehien dugun gu bezalako taldeek. Beste urrats bat da, beraz, ezberdintasun sozialen sakontzerantz.

- Migrazioa. Berriro ere borrokakide migratzaileen egoera salatu nahi dugu, gero eta babesgabeago geratzen direlako krisi-uneetan. Paperak lortzea gero eta zailagoa da eta argi eta garbi arrazistak diren politikak gero eta komunagoak dira; guzti horrek faxismoaren hasierara garamatza. Pertsona migratzaileek jasaten duten zigorra bikoitza da, zaintze-lanetan duten garrantziaren ahaztearekin eta enpleguaren ezegonkortasunarekin.

Guzti hori dela eta Queer Ekintzak deitu diren Greba Orokorrei atxikitzen zaiela adierazi nahi du, bai pasadan ekainaren 29koari baita irailaren 29an izango denari ere. Gobernu Espainiarrari eta Eusko Jaurlaritzari eskatzen diegu, gure ahotsa beste eragile sozial askoren ahotsei gehituz, hiritargoaren eta langileriaren gehiengoak luzatzen dituen eskakizunei jaramon egiteko eta murrizketa sozialak ekarriko dituzten beren planak atzera botatzeko. Edonola, edozein Greba deialdirekin ere ez gara kontentatzen, ez da nahikoa gogo gabe borroka-egun bat deitzea ez bada sistema bera zalantzan jartzen.

Kaleetan ikusiko dugu elkar! Guztiok Grebara! Bollera eta maritxuak ere langileriaren parte garelako!

E28 Komunikatua // Comunicado 28J

Rompamos (con) el heteropatriarcado:
Llamamiento a las excluidas


Con ocasión del próximo 28 de junio, Día por la Liberación Sexual, llamamos a las excluidas a tomar la palabra. Somos muchas las excluidas. Somos muchas, las disidentes del género y sexo normativos. Somos muchas, las que ocupamos los lugares identificados como femeninos o feminizados en esta sociedad. Las que no pertenecemos al género hombre, dominante milenario. Las que no pertenecemos a las categorías dicotómicas hombre-mujer. Las que pagamos la crisis del sistema capitalista, ya sea en el Norte o en el Sur. Las putas, eternas estigmatizadas. Las feas, las gordas, las de dientes torcidos, todas aquellas que vemos nuestros cuerpos menospreciados por no adaptarse a los estándares de belleza. Las migrantes, empujadas a huir sin papeles ni derechos para sostener sociedades opulentas que después nos dan con la frontera en las narices, sea esta una alambrada o una palabra. Las sidosas, a las que la sociedad infecta con su desdén.

Llamamos a las excluidas a protestar contra muchas cosas, pero sobre todas ellas, contra el actual sistema de dominación heteropatriarcal, neocolonial, capitalista y productivista. Este 28J queremos llamar la atención sobre tres temas que nos afectan especialmente:
-El primero, los recortes sociales en pensiones, trabajo y dependencia, todos ellos al servicio del capital, todos ellos atentados contra las más vulnerables, ahondando en la crisis de cuidados y en la invisibilización del trabajo feminizado.
-El segundo, el endurecimiento de las leyes de extranjería que nos niegan a muchas la ciudadanía y constituyen la cobertura legal del esclavismo y la explotación sexual.
-Y sobre todo y por último, la ordenanza municipal de regulación de espacios públicos de Bilbao. Una ordenanza que entre otras restricciones a las libertades públicas, y muy particularmente a las sexuales, pretende recluirnos a las putas en los locales de lxs empresarixs del alterne. Se llamen Azkuna o Madrazo, se digan de izquierda o de derecha, las excluidas debemos gritar ¡NO! a la ordenanza municipal de Bilbao. Porque cuando atacan a una de nosotras, nos atacan a todas.

Llamamos a las excluidas a reivindicar sus cuerpos, cuerpos siempre libres, libres de ser como quiera que sean, libres para gozar, para follar*, para saltar, para bailar, para mostrarse. ¡Os llamamos a darle gusto a vuestros cuerpos!

Queremos llamar a todas las excluidas a abortar el poder. Sumadas, las excluidas por una razón u otra somos más, somos poderosas. Os llamamos a organizaros en el movimiento feminista y de liberación sexual, en el transfeminista y queer; os llamamos a protestar desde el anticapitalismo. Sólo las excluidas tenemos en nuestras manos la posibilidad de cambiar el mundo.

Compañeras excluidas, el próximo 28 de junio, Día por la Liberación Sexual, ¡OS LLAMAMOS A LA REVOLUCIÓN!


*Follar: actividad no necesariamente coital ni genitalista, individual o colectiva (en este caso necesariamente consentida), llevada a cabo en espacios públicos o privados, orientada a proveer satisfacción sexual.

---------------------------

Heteropatriarkatua(rekin) apur dezagun:
Baztertuei zuzendutako deialdia


Datorren ekainaren 28a Sexu-Askapenaren aldeko Eguna da, eta horrelako abagunean baztertuak hitza hartzera deitzen ditugu. Asko gara baztertuak. Asko gara, genero eta sexu normatiboaren disidenteak. Asko gara, femenino edo feminizatu bezala identifikatzen diren posizioak hartzen ditugunak. Milaka urtez gainartzaile izan den gizon generoaren barne ez gaudenak. Gizon-emakume kategoria dikotomikoetatik kanpo gaudenak. Sistema kapitalistaren krisia ordaintzen dugunak, bai Iparrean zein Hegoan. Putak, iraindu eternalak. Itsusiak, lodiak, hortzak okertuta ditugunak, edertasunaren arauak ez betetzeagatik gure gorputzak gutxietsita ikusten ditugunak. Migranteak, dokumentu gabe ihes egitera bultzatzen gaituztenak gero mugak topatzeko, alanbre-hesiak zein hitza direla. Hiesdunak, gizarteak bere mesprezuarekin infektatzen gaituenak.

Gauza askoren kontra protesta egitera deitzen ditugu baztertuak, baina batez ere gaur egun daukagun dominazio-sistema, heteropatriarkala, neokoloniala, kapitalista eta produktibista dena. Ekainaren 28 honetan bereziki erasaten gaituzten hiru ardatzen gain deitu nahi dugu atentzioa:
-Lehenengoa, pentsioetan, lanean eta dependentzian ematen ari diren murrizketa sozialak, guzti horiek kapitalaren zerbitzurako, guzti horiek ahulenen kontrako ekintzak, zainketen krisia eta lan feminizatuaren ikusezintzea sakonagoak bihurtuz.
-Bigarrena atzerritarren legeen gogortzea, askori hiritartasuna ukatzen diguna; esklabotzaren eta sexu-esplotazioaren estalgarri legala baino ez dira lege horiek.
-Eta batez ere, Bilboko espazio publikoaren gaineko ordenantza. Horrekin, bestelako askatasun publikoak murrizteaz gain, prostituzioaren enpresarien onurarako putak itxi eta ezkutatu nahi gaituzte. Azkuna zein Madrazo deitzen direla, ezkerrekoak zein eskumakoak direla esaten dutela, baztertuok EZ! esan behar diogu Bilboko udal-ordenantzari. Gutako bat erasotzen dutenean gu guztiak erasotzen gaituztelako.

Beren gorputzak aldarrikatzera deitzen ditugu baztertuak, aske diren gorputzak, diren bezala agertzeko askeak, salto egiteko, txortan egiteko*, dantza egiteko, erakutsiak izateko askeak. Zuen gorputzez gozatzera deitzen zaituztegu!

Boterea abortatzera deitzen ditugu baztertu guztiak. Gehituta, arrazoi batengatik edo beste batengatik baztertutakoak askoz gehiago gara, boteretsuak gara. Antolatzera deitzen zaituztegu, mugimendu feministan, sexu-askapenekoan, transfeministan edo queer mugimenduan; antikapitalismotik protesta egitera deitzen zaituztegu. Mundua aldatzeko aukera baztertuon eskuetan dago.

Bazterketa-kideak, datorren ekainaren 28an, Sexu-Askapearen aldeko Egunean, IRAULTZA EGITERA DEITZEN ZAITUZTEGU!


*Txortan egin: genitalista edo koitala zertan izan behar ez den jarduera, bakarka zein beste batzuekin egiten dena (kasu horretan baimenarekin egin beharrekoa edozein kasutan) espazio publiko zein pribatuetan, eta gogobetetze sexuala hornitzeko helburua duena.

Manifestación 28J 2010

Con ocasión del 28J, Día por la Liberación Sexual, desde Queer Ekintza os llamamos a participar de la manifestación convocada por la Coordinadora 28J 2010 de Bilbao, que saldrá el próximo lunes 28 a las 19:30 de la Plaza Moyúa.

----------------------------------------------------------

Askatasun Sexualaren aldeko Eguna den Ekainaren 28aren abagunean Queer Ekintzatik 2010eko Ekainaren 28ko Koordinadoraren manifestazioan parte hartzera deitzen zaituztegu. Manifestazioa datorren astelehenean izango da, eta 19:30-etan irtengo da Bilboko Moyua enparantzatik.

Concentración contra las agresiones homófobas

El pasado viernes 20 se produjo un ataque homófobo en Bilbao. Desde Queer Ekintza os animamos a participar en la concentración de denuncia que ha convocado la Coordinadora 28J de Bizkaia:

Lunes, 30 de noviembre a las 20:00 horas en el Arriaga

Dadle la máxima difusión!!

Nos vemos en las calles!!

------------------------------------------------------------

Pasadan ostegunean Bilbon eraso homofobo bat gertatu zen. Queer Ekintzak, Bizkaiko E28 Eraundeak antolatutako konzentrazioan parte hartzeko adorea eman nahi dizuegu:

Astelehena, azaroaren 30a 20:00etan Arriagan

Hedatu!

Kaletan elkar ikusiko dugu!!

Contra la Campaña Sexista del Max Centre!!!!

ANTE LA DESCARADAMENTE SEXISTA CAMPAÑA DEL MAX CENTER:
MAX CENTER-EN KANPAINIA LOTSAGABEKI SEXISTAREN AURREAN:



Desde Queer Ekintza valoremos muy negativamente esta campaña que dice a las personas más jóvenes cómo tienen que comportarse: ellas tienen que jugar con muñecas, soñar con ser reinas y mirar a cámara con sonrisa contenida con las piernas bien cerraditas; ellos tienen que jugar con coches, soñar con ser número uno y sonreír sin preocuparse de lo que piensen de él.
Queer Ekintzan oso negatiboki baloratzen dugu kanpainia hau, non pertsona gazteenei zer nolako portaera izan behar duten esaten zaien: neskek panpinekin jolastu behar dute, erregina direla amets egin eta kamarara begiratu irrifarre erreprimitu batekin eta hankak ondo itxita; mutilek autoekin jolastu behar dute, txapeldunak direla amets egin eta irrifarre egin eurei buruz pentsatzen dutenari jaramon egin gabe.

Os animamos a protestar con un simple gesto. Os proponemos enviar un e-mail a la administración del Max Center (administracion@maxcenter.com) para quejaros, con el texto e imagen de aquí abajo (o cualquier otro). Además os animamos a que NO VOLVÁIS A COMPRAR EN MAX CENTER.
Oso ekintza erraz batekin protestatzera deitzen zaituegu. Max Center-en bezeroarekiko arreta gunera e-posta bidaltzea (administracion@maxcenter.com) proposatzen dizuegu kexa egiteko, hemen beheko testu eta irudiarekin (edo beste edozeinekin). Gainera MAX CENTER-EN BERRIRO EZ EROSTEA eskatzen dizuegu.

¡DIFÚNDELO! ZABALDU!


____________________




Ante la descaradamente sexista campaña en la que proponéis juegos (y papeles) segregados para niños y niñas, os quiero mostrar mi rechazo ante tan descafeinada campaña. Creo que os habéis quedado cortos, para que este tipo de terrorismo sexista surta efecto deberíais usar otro tipo de imágenes. Es por ello que os propongo que retiréis la imagen de la campaña y uséis esta otra, mucho más efectiva y que expresa mejor lo que queréis promover. Gracias.

Lotsagabeki sexista den kanpaina ikusita, non jolas (eta paper) banatuak proposatzen dituzuen neska eta mutilentzat, horren kanpainia suabea errefusatzen dudala aipatu nahi dizuet. Motz gelditu zaretela uste dut, halako terrorismo sexistak benetako efektuak izan ditzan beste era bateko irudiak erabili beharko zenituzkete. Hau dela eta, kanpainian erabilitako irudia kentzea proposatzen dizuet, hurrengo hau erabiliz bere lekuan, askoz ere efektiboagoa delako eta sustatzen ari zaretena askoz ere hobeto adierazten duelako. Eskerrik asko.

Polizia homo-les-transfoboa. Ekintzaile queer-en aurkako epaiketa‏

2005eko ekainean Bartzelonan egin zen Queeruption-ean egondako 9 atxilotuei epaiketa apirilaren 27an egingo zaie. Atxilotuek tratu txarrak salatu zituzten, baita poliziaren jarrera homo-les-transfoboa ere. Fiskaltzak kartzela zigorra eta isuna eskatu ditu. Informazio gehiago eta sinadura bilketa helbide hauetan:

El 27 de abril se celebra el juicio contra lxs 9 detenidxs en en el Queeruption de Barcelona que se celebró en junio del 2005. Lxs detenidxs denunciaron malos tratos y homo-les-transfobos. La fiscalía pide pena de carcel y multas. Más información y recogida de firmas en estas direcciones:

http://blog.sindominio.net/blog/asamblea_queer_bcn/archives/2009/02/14

http://blog.sindominio.net/blog/asamblea_queer_bcn/firmas/2009/02/27/firmas9dq8

Turkian beste trans bat hil dute - Otra trans asesinada en Turquia

Pasaden ostegun goizean, martxoaren 12an, Ebru-ren gorpua aurkitu dute, trans ekintzailea. Dirudienez poliziaren babesa eskatu zuen gizon batek jazartzen zuelako baina babes hori ukatu zitzaion. Ostegun horretan bertan gertaera salatzeko mobilizazioak egin ziren nazioartean. Hemen duzue bere taldekideek, Lambdaistanbul taldeak, bidali zuen mezua:

El pasado jueves por la mañana, dia 12 de marzo, encontraron el cuerpo sin vida de Ebru, activista trans. Parece ser que solicito protección policial ante un hombre que la acosaba pero que su petición fue denegada. Ese mismo jueves se realizaron movilizaciones internacionales para denunciar este acontecimiento. Aquí teneis el correo enviado por su compañeras de Lambdaistanbul:



Hi all,

I am a trans member of Lambdaistanbul, I am extremely saddened to announce that another trans friend of ours, Ebru, was murdered. She was a Lambdaistanbul member and was active in the trans commission especially during the resistance against the heightened police harrasment and maltreatment of transgenders living and working in Taksim area in Istanbul. Apparently, she went to the police and sought protection from a man she refused to be with recently, she was found dead in her apartment this morning. I am not in Istanbul right now so I got the news from friends in town, and from everything I heard, it sounds like there was police neglect which is not uncommon or surprising when it comes to transgender citizens. It is too early to say but I am afraid the murderer will get away with it as our lives are deliberately made expendable by law-making and law-enforcing mechanisms in Turkey and around the world. I am lost for words to explain the pain we all feel, I hope that prevention strategies against situations like this will be one of the agenda items at the next TGEU meeting. I am not sure what are the specifics of your own contexts but trans women in Turkey face extreme amounts of harassment and violence from their partners, people in the street and police forces on a daily basis. When the perpetrators are caught or called out, patriarchal bullshit protection mechanisms of violence such as "crimes of passion" or "moral provocation" help these men get away with it. Similar laws and mechanisms are used and abused to justify violence in the family and violence against women. Maybe there is space for women's NGOs and queer groups to get together and work on gender-based violence inclusive of trans and non-trans women. For people in Istanbul, there will be a vigil and protests in front of Ebru's apartment on Thursday, March 12, at 1pm. Vigil starts at 6:30pm. If you have contacts in the international media that may take interest in the case, please pass on the information, press statement will be on March 12, 2009 at 1pm, the address is: Kazancı Yokuşu, Pürtelaş Sokak Girişi (Kazancı Ali Paşa Camii karşısı).

Thanks,
Sinan

TRANSFOBIAK BESTE BI HILADAKO ERAGIN DITU!!!

Oraingoan berri txarra Turkia eta Italiatik dator, bi trans erahil dituzte, noiz arte jarraituko dugu transfobia eraso bortitz hauek onartzen?

Esta vez la mala noticia viene de Turkia e Italia, han matado a dos trans, hasta cuando seguiremos aceptando estos brutales ataques de transfobia?


http://aceradelfrente.blogspot.com/2008/11/nuevos-casos-de-asesinatos-trans.html

Another transgender friend was murdered!
KAOS GL - 11/11/2008
Baris Sulu – Ankara
Translated into English by Sedef Cakmak
Edited in English by Oner Ceylan
As we were getting ready for the “November 20th, Remembrance Day for Transgender victims of hate murders” we were devastated by a news we received. On November 10, 2008, around 9 pm in Etlik, a district of Ankara, our friend Dilek was attacked with a pump action shotgun, and passed away at the Ankara Diskapi Education and Research Hospital at around 0:30 am on November 11, 2008.
According to an eye-witness; while they were in the car with Dilek in the Etlik-Iskitler district, they were startled by a shot and the sound of a shattered window coming from the back of the car. A few minutes later, another fire was opened from the side of the car aiming Dilek's head, who was sitting in the driver’s seat. When she was taken to a hospital where she was taken into intensive care. Eight shots were found in her head. This verifies that the assault might have been done with a shotgun. It was told that the assaulters ran away with a dark colored car and they were more than 2 people.
Dilek was one of the transsexuals who had filed complaints against the attackers in the Eryaman incidents. During the trial, she had also sat at the witness chair and testified against the assaulters. The suspects of the Eryaman incidents were released during the hearing on October 17, 2008.
Condolences to all of us…

Lambdaistanbul LGBTT Dayanisma Dernegi
Tel: +90 (0) 212 245 70 68Istiklâl Caddesi, Katip Celebi Mah. Tel Sok. No: 28/6 Kat:5Beyoglu - Istanbulwww.lambdaistanbul. orglambda@lambdaistanb

COMUNICATO STAMPA ENNESIMO OMICIDIO DI “UNA” TRANSESSUALEIl Circolo di Cultura Omosessuale Mario Mieli esprime dolore epreoccupazione per l’ennesimo omicidio di una transessuale a Roma.Il Circolo di Cultura Omosessuale Mario Mieli esprime dolore epreoccupazione per l’ennesimo omicidio di una transessuale a Roma.Il ripetersi di violenze e intimidazioni ai danni delle transessuali, inparticolare quelle che lavorando sulla strada sono più esposte, segna unavera e propria scia di sangue in una città che si dimostra sempre piùostile verso le diversità. Sono purtroppo ancora vive le terribili immaginidelle ronde e degli inseguimenti feroci che proprio a Roma hanno colpito letransessuali, braccate da poliziotti e dai comitati di quartiere comefossero animali.La politica di criminalizzazione della prostituzione inaugurata dal GovernoBerlusconi e dall’amministrazione capitolina aumentano ulteriormente irischi, spingendo il fenomeno sempre più nell’oscurità e nella marginalitàe rendendo le richieste e gli interventi di aiuto e di supporto sempre piùdifficili e tardivi.Proprio oggi parte il “Servizio Lili”, un servizio di assistenzamedico-legale per le persone transessuali disponibile tutti i lunedì dalle15.00 alle 18.00 presso il Circolo Mario Mieli (via Efeso 2/a, Roma). Ilservizio offre anche una linea di ascolto e aiuto 24 su 24 al numero327.53.39.062.Circolo di Cultura Omosessuale Mario MieliAndrea Maccarrone - 3497355715

Gaur arratsaldean denok Bilbora!!!! Manifa emakumeenganako erasoen aurka!!!

Bilboko Mugimendu Feminista-k

jakinarazi nahi dizu,

DATORREN OSTIRALEAN, URRIAK 24, ARRATSALDEKO 19:30ETAN, ARRIAGATIK

HABIATUKO DEN ERASO SEXISTEN AURKAKO

MANIFESTAZIOA

Aurreko asteetan hainbat eraso sexual gertatu dira Bilbo hirian, berriro ere, emakumeon askatasuna eta borondatea zanpatua izan delarik .

Honez gain, eraso lesbofoboak eta eraso fisikoak ere gertatu dira gurean, eta guzti honengatik, Bilboko Mugimendu Feminista osatzen duen hainbat taldek jasaezina bihurtzen ari den jazarpen eta indarkeria heteromatxista hau salatzeko asmoz kalera irtengo gara manifestatzera.

Betiko moduan, emakumeoonganako edozein indarkeria motarekin amaitzeko hain garrantzitsua den jendartearen eta bereziki gizonen inplikazioa eskatzen dugu eta zuri ere, eskatzen dizugu, arren, gure deialdi hau zabaltzea ahalik eta pertsona gehiago batu gaitezen datorren ostiralean Arriaga plazan.

BILBOKO MUGIMENDU FEMINISTA

Bizkaiko Emakume Asanblada-Bilgune Feminista-Lanbroa-Hankaz Gora-Iduna-Kiskitinak-Emakume arloak:STEE/EILAS-ESK-ELA-LAB-E.B.-MUGARIK GABE-FEKOOR

BAT EGITEN DUTE GUREKIN ERE:

Artisimas kolektiboa-Argitan-Uxu Ondarroako Emakume Taldea- Basauriko Emakume Taldea-Andere Bidatz-Harresiak Apurtuz-E.G.K.-Askapena-Elkartzen-I.P.E.S.-CGT-PCE-Gazte Komunistak eta Bilboko hainbat herritar....eta Medeak

-------------------------------------------------------------------------------

El Movimiento Feminista de Bilbao

quiere anunciarte la

MANIFESTACIÓN

QUE PARTIRÁ DESDE EL

ARRIAGA ESTE PRÓXIMO VIERNES, 24 DE OTUBRE, A LAS 19:30

CONTRA LAS AGRESIONES SEXISTAS.

En las pasadas semanas han sucedido varias agresiones sexuales en Bilbao, con las que de nuevo se ha oprimido la libertad y la voluntad de las mujeres.

Además, también se han dado agresiones lesbófobas y agresiones físicas en nuestra ciudad, y por todo esto, los diferentes grupos que formamos el Movimiento Feminista de Bilbao saldremos a la calle a manifestarnos para denunciar esta persecución y violencia heteromachista cada vez más insoportable.

Como siempre, pedimos la implicación de toda la sociedad y en especial la de los hombres para poder acabar con todo tipo de violencia hacia las mujeres, y a tí la colaboración en la divulgación de esta iniciativa para que este próximo viernes nos reunamos el mayor número de personas posibles en el Arriaga.

MOVIMIENTO FEMINISTA DE BILBO

Asamblea de Mujeres de Bizkaia-Bilgune Feminista-Lanbroa-Hankaz Gora-Iduna-Kiskitinak-Emakume arloak:STEE/EILAS-ESK-ELA-LAB-E.B.-MUGARIK GABE-FEKOOR

APOYAN TAMBIÉN ESTA CONVOCATORIA:

Artisimas kolektiboa-Argitan-Grupo de Mujeres de Ondarroa UXU- Grupo de Mujeres de Basauri-Andere Bidatz-Harresiak Apurtuz-E.G.K.-Askapena-Elkartzen-I.P.E.S.-CGT-PCE-Gazte Komunistak eta varios/as ciudadanos/as de Bilbao...y Medeak

«Naturan ez dago feminitaterik eta maskulinitaterik» (Beatriz Preciadori elkarrizketa)

Iraindua sentitu zen; marimutila, tortillera, deitu zioten. Sexualitateaz, generoaz, gorputzaz mila galdera zituela New Yorkera abiatu zen. Han queer mugimenduaren erdi-erdian egokitu zen. Orain, Parisen, galdera berberen erantzunak aztarrikatzen segitzen du unibertsitateko irakasle eta ikasleekin batera.

Duela gutxi hautsak harrotu ditu Thomas Beatie “gizon haurduna”ren egunkariko albisteak. Zergatik aztoratu da jendea?

[Prentsako orria eskura eman diogunean irribarre zabal-zabala atera zaio].San Franciscoko lagun batek bere adiskide baten argazkiak bidali zizkidan, haurdun zegoen eta gero haurra izan zuen. Argazkia Testo Yonqui liburuan sartzea pentsatu nuen, baina Beatieren argazkiarekin jendeak nola erreakzionatu zuen ikusita ez sartzea erabaki nuen. Jendeak liburura joko zuen argazkia baino ez ikusteko, morbo erraza eragingo zuen.

Bada jendea uste duena gizon bakarra dagoela haurdun, alegia transexuala bakarra haurdun, baina San Franciscon adibidez, aita haurdunen komunitatea dago.
Beatieren gaiari helduta, oinarrizkoena azaldu beharko nuke gertaera hori ezagutzen ez dutenentzat. Beatie, beste transexual asko bezala, transexual hormonatua da, baina obulutegiak mantendu ditu. Hormonak hartzeari uzten badio hilekoak izan ditzake eta umetokia erabil dezake haurdunaldirako.

Beatiek, beste transexual askok bezala, adierazten duena da ez diogula gorputzari begiratu behar jarraipen zorrotza duen sexuaren, generoaren eta sexualitatearen arteko bloke moduan. Beatieren gorputza ez da ez maskulinoa ez femeninoa, potentzialitate ugari duen gorputza baizik, norbanakoarena bezalaxe. Zentzugabea da pentsatzea testosterona maskulinoa dela eta estrogenoa femeninoa, edo umetokia femeninoa. Umetokia hainbat gorputzetan dagoen organoa da eta orain arte kulturalki gorputz horiek femeninotzat hartu dira. Ezerk ez digu esaten umetokia berez eta historikoki femeninoa eta femeninoa baino ez denik. Beatieren haurdunaldia feminitatetik eta maskulinitatetik harago doa, amatasunetik eta aitatasunetik harago. Testo Yonqui liburuan teknoaitatasuna eta teknoamatasuna aipatu ditut. Hau da, baldintza teknologikoak daude tartean eta ez biologikoak soilik. Beatieren kasuan teknologia hori oso agerikoa da, baina haurdunaldi askotan dago. Esate baterako, intseminazio artifiziala ez zen asmatu transexualentzako, ezta homosexualentzako ere, nahiz eta askok hala uste. Pildora bezalaxe asmatu zen; familia zuri, heterosexual eta klase ertainekoentzat ugalketarekin lotutako ikerketak egiten ari zirela. Beraz, ugalketa sexualarekin zerikusia duten prozesu teknologiko horiek, zeinak sexua, generoa eta sexualitatea banatzen dituzten, gorputz guztietan ageri dira, ez anormaltzat eta duintasunik gabekotzat hartzen ditugun gorputzetan soilik. Nire babesa eta esker ona luzatu nahi diet halako eraldaketa eta berrasmatze prozesuetan ari diren transexualei.

Prozesu teknologikoa diozunean zer adierazi nahi duzu?

Sinetsi dugu gorputza eta sexualitatea naturalak, berezkoak direla, hala erakutsi digu tradizio historikoak. Identitate sexualaren, gorputzaren eta sexualitatearen nukleo gogorra irudikatzen da. Nukleo hori kultura eta eraldaketa teknologiko guztietatik banandua legoke.

1970eko eta 1980ko hamarkadetatik aurrera, feminismoaren alorreko hainbat pentsalari hasi ziren ikertzen diskurtso zientifikoetan ageri ziren metaforak (generozkoak, arrazazkoak eta kolonialak). Hori batetik, eta bestetik Michel Foucault historialari eta filosofoaren eskutik, adibidez, teoria deseraikitzaileagoak agertu ziren. “Sexuaren egia” ekoizten duten prozesuak aztertu zituzten: gorputzak normalizatzen dituzten, maskulinitatea eta feminitatea kontzeptuak asmatzen dituzten, homosexualitatea eta heterosexualitatea asmatzen dituzten prozesuak ikertu zituzten.

Esate baterako, heterosexualitatea/homosexualitatea kontzeptuak XIX. mendearen bukaeran asmatu zituzten sexualitatea kontrolatzeko eta normalizatzeko, –horrek ez du esan nahi ordura arte sexu praktika aniztasunik ez zegoenik; bazegoen noski–.70eko eta 80ko hamarkadetako analisi garrantzitsuenetakoa eta zeharo berria da –gero queer teoriak muturreraino eramango duena– jabetzea sexualitatea eta subjektu sexualak formazio historikoen eta irudikapen politikoen ondorio direla. Beraz, ez dago entitate naturalik, ez dago naturan homosexualitaterik eta heterosexualitaterik, ezta feminitaterik eta maskulinitaterik ere. Orain naturaltzat ditugun subjektibitate horiek prozesu politiko eta teknologikoek eragindakoak dira.

Teknologiaz galdetu didazu lehen. Bigarren Mundu Gerraz geroztiko teknologiak aztertu ditut. Teknologia horiek eta XIX. mendekoak oso desberdinak dira. XIX.ekoak kanpotik diziplina ezartzen zuten gailuak ziren: kartzela, eskola, ospitale psikiatrikoa, tortura, zigor metodoak... Arkitektura multzo horrek norbanakoa babesten zuen eta hainbat subjektibitate sortu: histerikoa, eroa, ume masturbatzailea, etxekoandrea... Bigarren Mundu Gerraz geroztiko teknologiak molekularrak dira, bizidunaren egituran infiltratzen dira, gorputzarekin nahasten dira.


Pildora da, zalantzarik gabe, sexuak eta generoak ulertzeko dugun eredua modu erradikalenean aldatu duena.


Nola eragin du bada pildorak?


Teknologia molekular eta biomolekularrek sexualitatearen kontrol eta normalizazioan nola eragin dutenaren adibide bat baino ez da pildorarena. Hormona koktela, estrogeno eta progesterona koktela besterik ez da, 1940ko hamarkadan asmatutakoa. 1960ko feminismoak, bitxia da, sexu askatasunerako tresna gisa onartu zuen.

Asko harritu ninduen, baina kontua da pildora laboratorioan sintetizatu zela, fundazio katoliko baten diru-laguntzari esker. Familia katoliko, klase ertaineko eta heterosexualen ugalketa programan ari ziren lanean. Ikerketan aurkitu zuten estrogeno eta progesterona konbinazioak ugalketarako baino, antisorgailu gisa balio zuen.

Amerikako Estatu Batuetan 1947an asmatutako lehen pildora hori Puerto Ricon probatu zuten. Teknika eugenesiko gisa erabili zuten, arraza beltzaren hazkundea murrizteko, beltz eta zurien familia estatubatuarrak purifikatu eta banatzeko. Niretzako ustekabea izan zen erabilera horren berri izatea. Jaiotzak kontrolatzeko 60ko talde feministen aldarrikapenak ezagutzen nituen; gorputzaren politizazioa, kontzientzia hartzea... eta pildorarekin egindakoa justu kontrakoa da. Erabilera psikiatrikoa –homosexualitate maskulinoa tratatu nahi zuten– eta eugenesikoa izan zituen.

AEBetako Osasun Sailak ez zuen baimenik eman lehen pildora komertzializatzeko hilekoak guztiz ezabatzen zituelako eta beraz emakume amerikarrak desfeminizatuko zituelako. Berriz ere gauza sinesgaitza egin zuten. Lehen pildora hark %99ko eraginkortasuna zuen, alde batera utzi zuten eta hileko artifizialak eragiten zituen bigarren pildora asmatu zuten.

Zer adierazi nahi dut pildoraren historia honekin? Bada 1950eko urteetatik aurrera, jakinaren gainean abian jarri zela emakumeen gorputzaren kontrol hormonala. Kurioski feminismoak sexu askatasun bidetzat hartu zuen pildora. Noski badituela sexu askatasunerako bideak, baina horrek ez du esan nahi ez dugunik hausnartu behar alor politiko, generozko eta arrazazkoei buruz. Beraz, eta pildoraren adibidetik orokortasunera jauzi eginda, sexualitatearen bestelako konfigurazioaren aurrean gaude, Foucaultek XIX. mendean deskribatutako eredu diziplina ezartzailetik harago. Nik eredu farmakopornografikoa deitzen diot, kontrola ez delako kanpotikakoa, arkitektonikoa, diziplinarioa, baizik eta molekularra, infiltratua, arina, nahi baduzue baita lagunkoia ere. Nik kontrol horri “pop” deitzen diot, “Mickey Mouse” kontrola, plazera eta askatasuna emango dizkigun konfiantzazko lagun gisa agertzen dena.

Eredu farmakopornografikoa aipatu duzu. Zer duzu esateko pornografiaz?

Teknika oso berria da pornografia, masa kulturatzat hartuta. Lehenengo aldiz masturbazioa kapitalaren ekoizpenerako produktu bihurtuko du pornografiak. Ideia hori oso berria da zeren XIX. mendean eta XX. mendearen erdira arte masturbazioa gaixotasuna zen, gaitz soziala, lanerako eta ugalketarako behar den energia alferrik galtzen baita masturbazioaren bidez. Norbera bere buruarentzako arrisku sexuala zen, “esku masturbatzailea” lotu beharreko deabrua zen. Bigarren Mundu Gerraren ondoren, sexualitatearen kontrolerako moduak zeharo aldatu ziren. Orduan kontua ez zen masturbazioa eragoztea baizik eta masturbazioa masa kultura bilakatzea.

...
Nik ez daukat erantzunik. Ez dakit zer gertatu den, nahiko nuke jakin. Beno, nik uste kapitalismoaren aldaketa dagoela, kapitalismoak nolabait gorputza, subjektibitatea eta sexualitatea produkzio bide gisa integratzen ditu. XIX. mendean eta XX. mendearen erdira arte sexualitatea kapitalaren etsaitzat hartu zen. XX. mendearen erditik aurrera kapitala jabetzen da sexualitatea etekin bihur daitekeela, gorputza, plazera, sexualitatea, baita generoa ere, kapital ekoizpenaren iturri berriak bihurtuko dira.

Madrilgo Chueca auzoarekin gertatu da hori, esate baterako.

Horixe bera. Alabaina, Chueca ezin duzu Disneyworld heterosexualarekin alderatu. Jendea aztoratu egiten da Chueca ezagutzen duenean, uste duelako sexualitate homosexualak gheto baztertua izan behar duela, eta beraz kapitaletik at egon behar duela. Inolako identitatek ez dio ihes egiten logika horri. Lehen uste zen bazterreko identitate batzuk bazirela kapitaletik kanpo geratzen zirenak. Noski ezetz. Identitate horiek ere sistema farmakopornografiko berberaren eta kapitalaren ondorio dira. Kontua da identitate oro normalizatzeko gaitasuna dagoela, bai bazterrekoak diruditen identitateak eta baita normalizatuagoak diruditenak ere.

Subjektibitateak prozesu politiko eta teknologikoek eragin dituztela eta deseraiki behar direla diozu. Zer gertatuko da orduan borroka identitarioekin? Kolektibo minorizatuekin? Feminismoa subjektu politikorik gabe uzten baduzu armarik gabe geratuko al da?

Bai zera. Inoiz ez dugu orain baino arma gehiago izan. Lehen genituenak armak ere ez ziren. Feminismoaren subjektua emakumea zela genioen, eta ni adibidez, ezin izan naiz sekula feminismoaren subjektuarekin identifikatu, inoiz ezin izan dudalako nire burua emakumetzat hartu. Eta hortaz gain, bai feminismoaren diskurtsoek zein genero normalizazioaren diskurtsoek irainaren bidez baztertu ninduten: marimutila, lesbiana... Emakumearen eremutik baztertu ninduten. Emakumearen alor hori ere fikzio normalizatzailea zen.

Borrokarako armak galtzen ari garela diozu? Nik uste dut ezetz, guztiz kontrakoa. Konturatu gara fikzio horrek borroka politikorako beharrezkoak ziren identitateak, plazerak, gorputzak... baztertzen zituela. Gainera, borroka feministaren subjektutzat hartu genuen emakume hori, zuria, heterosexuala eta klase ertainekoa baino ez zen –ez dakit egiatan existitzen den irudi idealizatu hori–. Oposizio dialektikoa irudikatzen zen: emakume biktima/gizon zapaltzailea. Egoera askoz korapilatsuagoa da. Kontua ez da zapaldua/zapaltzailea dialektika. Gorputz, sexualitate eta subjektibitate anitzekin egin beharko dugu lan, emakume subjektuak bere barruan bildu ezin dituenekin. Feminista heterosexual asko iritzi honekin bat etor daiteke. Zeren guk uste genuenaren kontra, agian, emakume subjektua borroka politikorako arma ez da izan, eta beharbada gainera, feminismoak burutzeke duen iraultza eragotzi du. XXI. mendeko iraultza horixe da, emakumea ez dela feminismoaren subjektua, feminismoaren subjektua etortzeko dago. Hori da behintzat nik espero dudana.

Amaia Alvarez / Lierni Arrieta / Onintza Irureta (Argia Aldizkarian argitaratua)

Sexu eta Generoaren Kontrolaren Aurkako Sarearen Bilera eta NO–VAT Manifestaziaren Kronika

Aurreko asteburuan 2008 urteko Otsailaren 8, 9 eta 10ean, Erroman, internazional mailan eta bereziki Europan oinarriturik, iraultzaile eta queer mugimendu antolatu moduan zutitzen eta zabaltzen den Sexu eta Genero Kontrolaren Aurkako Sarearen bilera egon zen. Hiru egunetan zehar Europako herrialde ezberdinetatik heldutako elkarteen artean garatu genituen bilerak eta ekintzak gure sexu, genero, lazisimo, etab-etako ideiak eta esperientzia kolektiboak elkarri hurbiltzeko.

Bartzelonako Euskal Etxeko aurreko bileraren ondoren, 2007ko azaroaren 1. eta 3.aren artean izan zena, korronte ofizialistetatik at mantentzen garen elkarte iraultzaile txikiak diskurtso subertsibo eta eraikitzaileak sortzeko eta, aldaketa jarraian dabilen mendebaldeko gizartean, aldaketak sustatzeko hurrengo urteetako lan estrategia eta ildoak aztertu eta adosteko asmoz, elkartzeko beste aukera bat izan genuen Erroman. Nahiz eta munduko beste herrialdeetako elkarteak esperientzia honetara gehitzea saiatzen garen, errealitatea da, baliabide logistiko, ekonomiko eta politikoki (herrialdetik bidaian irteteko murriztapenak adibidez) jartzen zaizkien trabak galerazi edo sailtzen dutela hori; eta bitartean Frantzia, Portugal, Grezia, Eurkal Herria, Galizia, Paisos Catalans edo Espainiar estatuko elkarteak elkarrekin sare horizontal batean oinarritzen den lan egiteko eta informazioa eta ekite indarrak gehitzeko sarea sortzeko eta indartzeko aukera izan dugu.

Asteburu honetan jorratu genuen gai nagusia medikuntzatik orain arte proposatu diren teorien aurka, trans kounitateko despsikiatrizazioa sustatzeko premia izan zen. Atzekabe psikologikoetatik kentzeko eta gaitz moduan ez diagnostikatzeko beharra ikusten genuela eta jardun honetan aurrerabideak bilatzen aritu ginen. Hurbilagotik ezagutzen ditugunok badakigu pertsona hauek ez ditugula normatibizatu behar ezta gehiengoaren parametroetara lotu behar, hauek, gure jendea direnok, ez dira gaixoak, eta ez gara sartu behar euren identitate edo identitate ezarekin. Aniztasunari fobia dieten pertsonek eta medikuntza organo erabakitzaileek sortzen dizkiete euren aurreiritzi eta jarrera anitzfobikoekin pertsona hauei euren arazo psikologikoak, hauek dira benetako gaixoak, eta euren gaixoatsuna anitzfobikoa jasaten dutenak dira medikuetan bukatzen dutenak. Hau dela eta, normalizazio prozesu horiek apurtzeko eta trans komunitatea euren bizitza eta nortasunarekin jarraitzeko aukera izateko lan egiten jarraitzeko, elkarte moduan, ardura hartu genuen, horretarako despsikiatrizazioa lehenengo pausu bat izango litzatekeelarik.

Despsikiatrizazioaz gain, asteburu honetan, gure mendebaldeko kulturaren mugatik at interesgarria suerta daitekeen gai batetaz ere hitzegiten egon ginen; halan hola beste herrialdeetan sexualitate edo generoagatik kartzela zigorrak edo erailketak jasaten dituzten pertsonei gure herrialdetan arrazoi honengatiko asilo politikoa emateko aukera izatea, politikoki edota erlojioso-moralki (eta moralak politika inplikatzen du) jarraituak eta epaituak diren pertsonak asiloa behar dutelako eduki. Behintzat, momentuko egoerari irtenbide bat emateko, nahiz eta konturatzen garen irtenbide “partxista” bat dela, oinarrizko arazoa euren jatorrizko herrialdetan ematen den homofobia edo anitzfobia deuseztea izango baitzen.

Asteburu interesgarri baten gorena Forte Prenestino, Aita Santuak errepublika garaian berarentzako gotorleku moduan eraikitzeko agindu omen zuena, orain 80ko hamarkadatik okupaturik dagoena eta asteburuan haraino joandako genero-gerlariei babesa eman gintuena, ikusteko eta gozatzeko aukera izan genuela izan zen, eta bertatik koordinatu zen aldi berean aurreko hilabetetan, larunbat arratsaldean Facciamo Brechak antolatutako laizismoaren aldeko No-Vat (Batikanorik Ez) manifestaldia (adin eta gizarte esparru guztietako 13000 lagun bildu zituena), Sexu eta Generoaren Kontrolaren Aurkako Sareak goretzi eta parte hartu zuena. Lege atzerakoi eta azkeneko arnasa botatzen hari den erlijioaren, azkeneko putz horrekin eurak ikusten jarraitzen dituzten sorginak erretzen jarraitu nahi duten, kontrako manifestazioa eta gizarte askeak sortzeko aldarrikapena egin zuena.

Espazio hau aprobetzatuz, gurekin batera egon zirenei elkartasuna eskertu eta besarkada bat bidali nahi genieke; besarkada handi bat Facciamo Brecha, Bartzelonako Colectiu eta FAGC, Frantzia eta Portugaleko Pantera Arrosei, Italiako Antagonismo Gai, Galiziako Maribholleras Precarias eta Atreu etxeko guztiei, ahazten ditudanei eta musu berezi bat Gerrilla Travolakako jendeari, arritzen eta txunditzen jarraitzen gaituzten horiei; Marina, oso diskurtso ona maniaren bukaeran bota zenuena. Eta, nola ez, Bartzelonan ezagutu eta gero, gauza bat edo besteagatik, Erromara hurbildu ezin ziren guztiei besarkada handi bat. Hurrengoan berriz egongo gara.

Koldo Burgoa Comunión

Gays y lesbianas de Israel podrán adoptar hijos

La justicia israelí reconoció formalmente ayer la adopción de niños por parejas de homosexuales.

Gays y lesbianas no sólo estarán autorizados a adoptar a los hijos biológicos del compañero del mismo sexo, sino también a otros niños.

Las parejas homosexuales en Israel podrán adoptar niños, según decidió el fiscal general Menahem Mazuz, indicaron hoy medios locales. El consejero jurídico del Gobierno anunció que el Estado no se opondrá en el futuro a tales adopciones.

«El Estado no se opone para nada a que las parejas del mismo sexo adopten a un niño», declaró Mazuz en un encuentro con los responsables de los servicios de adopción, según un comunicado del Ministerio de Justicia. Y añadió que «el único criterio es el bien del niño», de acuerdo con las capacidades de la familia adoptiva.

Menahem Mazuz dio consignas para que la adopción por parejas homosexuales sea tramitada. En tanto el Ministro de Asuntos Sociales, Yitzhak Hertzog, se felicitó por la nueva medida.

El Estado de Israel ya reconoció en febrero de 2006 el estatuto de padres legítimos a una pareja de mujeres, de las cuales una era la madre biológica de los niños que criaba. Además, la justicia israelí reconoció de facto en diciembre de 2004 la validez de los matrimonios homosexuales en cuestiones de propiedad y herencia.

Gays y lesbianas no sólo estarán autorizados a adoptar a los hijos biológicos del compañero del mismo sexo, sino también a otros niños. En casos particulares tendrá que decidir la oficina encargada de adopciones.

ECOS

Las parejas homosexuales podrán adoptar niños «en las circunstancias apropiadas y cuando sea en el mejor interés del niño», señaló el «Jerusalem Post».

El diario israelí «Haaretz» se refirió al anuncio como una «decisión revolucionaria» y un «gran avance en el camino a lograr los mismos derechos para gays y lesbianas en el ámbito de la familia».

Mientras, la decisión chocó con fuertes críticas de judíos ultrarreligiosos: el ministro de Comercio e Industria, Eli Yishai, del ultraortodoxo Partido Shas, la calificó de «nauseabunda».

ABORTOA LIBRE ETA DOHAIN!

ABORTOA LIBRE ETA DOHAIN!
ELKARTARATZE ZARATSUA

DATORREN URTARRILAREN 19AN,LARUNBATA 12:30ETAN PLAZA BIRIBILEAN BIZKAIKO EMAKUME ASANBLADAK EMAKUME GUZTIAK BEREZIKI ETA JENDARTE OSOARI DEITZEN DU ESKUMA KATOLIKOAREN ETA FAZISTEN ERASOEI ERANTZUTEKO!! ELKARTASUNA MADRILGO ETA BARTZELONAKO GURE KIDE FEMINISTEEKIN!!EPEEN LEGEDI BAT ORAIN!!

94 415 54 83. Pelota 3. amb.bea@gmail.com

MANIFESTUA

GURE GORPUTZEN JABE IZAN GAITEZEN:
ABORTUA LIBRE ETA DOHAN!

Bartzelona eta Madrilgo klinika batzuen ixierak eta ustez  legez kanpoko abortuak egiteagatik hainbat lagun atxilotu izanak jendartean sortu duen alarma dela eta, Erakunde Feministeen Kordinadora eta Bizkaiko Emakume Asanbladak ondorengoa

ADIERAZI NAHI DUGU

Berria emateko era alarmistari gure gaitzespena, izan ere, interpretazio interesatuei bide ematen baitie Espainian haurdunaldia nahita etetearen benetako errealitatea eta zein baldintzatan burutzen den itxuraldatzeko.

Mugimendu feministak bide luzea egin du emakumeek euren eskubideak gauzatu ahal izateko borrokan. Askotan, egia osoaren jabe direlakoan daudenen etengabeko erasoen aurrean, erabakitzeko gaitasunaren aurkako taldeak, esaterako, emakumeei euren epaiketa moralak ezarri nahi dizkietenak, horretarako txantajeak, mehatxuak eta gezurrak erabiliz. Horrexegatik da garrantzitsua informazioa era argi eta objektiboan ematea, gaia bere errealitatetik azalduko duen eran eta ez sentsazionalismotik, "jaiotzear zeudenen abortuak"  (el País, 2007ko azaroak 27) eta halako titularrekin egiten den bezala.

Hau ez da nahitako haurdunaldi eteteen errealitatea Espainian. Non eta 2005ean euren haurdunaldia etetea erabaki zuten emakumeen % 88k haurdunaldiaren lehenengo 12 asteen tartean egin zuten. Gainerako % 12etatik % 2 baino ez dira 21 aste baino gehiagoko haurdunaldiak, eta ia guztiak fetuarentzako arriskuagatik egindako abortuak dira (kontuan izan behar baita arrisku hauetariko asko hogeigarren astetik aurrera baino ez direla ikusten). Datuok emakumeen erabakiei zilegitasuna kentzeko emandako informazioak ukatzen dituzte. Eta erakusten dute, gehienak ahalik eta lasterren abortatzen dutela, nahiz eta asko izan gaur egun nahi ez duen haurdunaldia nahita eten ahal izateko jartzen diren oztopoak.

Hauek hedatzen ari diren informazioetan ezkutatu nahi diren zailtasunak eta egungo legeriarekin   sare publikoan normaltasunez abortatzea ez dagoela bermatua ahazten dutenak. Horregatik egiten diren abortuen % 2,9 baino ez dira egiten ospitale publikoetan eta % 97,1, berriz, zentro pribatuetan. Baina, gainera, onartutako hiru balizkoetan, sare publikora jotzeko zailtasun honek emakume asko abortatu ahal izateko erromesaldi batera behartzen ditu, hiri batetik bestera joatera, euren erkidegoan bertan edo beste batean, honek berarekin dakartzan lan, ekonomia eta psikologia mailako arazo guztiekin.

Bestalde, beharrezko da gogoraraztea gaur egungo legearekin ez dagoela eperik haurdun dagoenaren osasun fisiko edo psikologikorako arriskua baldin badago, beraz, garrantzitsua da informazioa zuhurtziaz ematea gizartean alarmarik sor ez dadin eta inplikatutako lagun guztien, profesionalen, zein emakumeen, errugabetasun-presuntziorako eskubidea bermatua izan dadin.

Zinez uste dugu emakumearen segurtasun emozionala eta fisikoa eta osasuna zaintzea beharrezkoa dela, eta, horregatik, ziur gaude nahi ez duen haurdunaldi baten gainean erabakitzeko askatasuna eta eskubidea dituela.

 HORREGATIK, ONDORENGOA EXIJITZEN DUGU:

• Haurdunaldiak etetea sanitate publikoan era normalizatuan burutu daitezela. Horrekin batera sexu eta erreprodukziorako eskubideen gaineko prebentziorako programa zabal eta eraginkorrak, bai eta Erkidego guztietan antisorgailu metodoak eskura izateko aukera ere.
• Abortua despenalizatzea eta emakumeek euren gorputzaren gainean erabakitzeko eskubidea errespetatuko duen lege berri bat.
• Atxilotutako guztien askatasuna eta historien konfidentzialtasuna gordea izatea.

Ez izan kaikua...gozatu SEXUAZ!

Askatasuna hitzarentzat eman izan den definizio bat hurrengoa izan da: “gizakiaren gaitasuna, lan bat egiteko edo ez egiteko erabakia hartzea ahalbidetzen duena”. Askatasunak eztabaida filosofiko eta politiko oso joria piztu du historia guztian zehar, baina testu honen helburua ez da eztabaida horretan sartzea. Queer Ekintza elkartetik “Ez izan kaikua… gozatu SEXUAZ!” kanpaina ipini dugu martxan oso helburu argiarekin eta beti ere gure eguneroko ekintzetan eta gure lan ideologikoan dagerrena: askatasun sexualaren defentsa.

Gizon eta emakumearen arteko ezberdintasuna, homosexual, bisexual eta heterosexualen arteko ezberdintasuna, ezberdinatasunak defendatzen dituztenen aurrean; pertsonen errealitateari, errealitate sexuala barne, etiketak ipiniz eta exijituz mugak ipintzen diotenen aurrean; patriarkala eta heterosexuala den arau nagusitik aldentzen den guztiari beldur edukitzeagatik gaitzetsi egiten dutenen aurrean. Pertsona guzti horien aurrean gure elkartean queer teoria landu dugu, eboluzio jarraian eta definitzen zaila den teoria; ziurrenik esan genezake gure sexualitatea, gure generoa, gure sexua aztertzen dituela, ezberdinduz, bereizita behatuz eta bakoitza nondik datorren finkatzen saiatuz. Azkenik genero eta sexuaren deseraiketari ekiten dio, produktu sozial bezala definituz; beraz ez dira naturalak eta intrinsekoak, eta horrela derrigortzea eta arauketa ezabatzen dira. Etiketak kentzen hasten gara horrela, buruari ipinitako mugei ihes eginez; giza-sexualitatea konplexu eta aldakorregia da, ez dauka zentzurik “homosexual”, “emakume”, “maskulino”, “heterosexual” edo “pasibo” moduko hitz hertsiekin definitzen saiatzea. Guk nahiagu dugu izaki “sexual”-ei buruz hitz egin.

Zentzu horretan, beti defendatu izan dugu askatasun sexuala, bakoitzak bere gorputzarekin nahi duena egiteko askatasuna, sexu harremanean parte hartzen duten guztien onarpen argiarekin beti ere. Ez ditugu inposaketak onartzen, sexualitate definitu baten inposaketa, sexua ulertzeko modu bakar baten inposaketa, ez dugu inposaketa sexuala den monogamia onartzen. Benetan uste dugu bakoitzak nahi duena egin behar duela, inork epaiketarik egin gabe.

Bide honetan sortu zen kanpainia hau egiteko ideia. Queer teoria analizatzea, edo teoria feminista edota bestelako teoriak analizatzea, etiketak jartzeari uztea, guztiz beharrezkoak ditugu askatasun sexuala defendatu nahi badugu, baina non hasten da askatasun sexuala? Sexuan.

Izan ere, badago gizartean ezarria askatasun sexuala bahitzeko beste modu bat, zalantza gabe hezkuntza judeokristauak eragindakoa, eta gure adimenetan kokatu dena sexua nahi dugun guztietan praktikatzea inhibituz. Horregatik animatu nahi dugu jendea sexuaz gozatzeko, gogoa daukanean. Gure helburua ez da askatasun sexualak sexu asko edukitzea esan nahi duela esatea, izan ere askatasun sexualaren parte da sexurik ez dugula edukiko erabakitzea. Besterik gabe, zera esan nahi diegu pertsona guztiei: benetan larrua jotzeko gogoak badituzue, larrua jo, inhibitu gabe, exijentzia fisikorik gabe, beldur eta alhadura gabe. Eta larrua jo diogunean sexua esan nahi dugu, oso zentzu zabalean, nahi den bezela, onartutako edozein sexu-formatan. Genitozentrismo eta koitozentrismotik ihes egin behar dugu, gure irudimena higatzen dutelako eta gure gorputzarekin gozatzeko forma ugari lapurtzen dizkigutelako.

Ezer gutxi gehiago falta da esateko, bakarrik “zu bakarrik edo nahi duzun(ar)ekin… sexua zure adimenarekin, zure dutxarekin, zure oinekin, pelukarekin, bere hortzordearekin, kalean, orgasmo gabe edo nahi duzun bezala… baina gogoekin edozein egun ona da, gozatu SEXUAZ!”